andromeda

نجوم. ستاره شناسی. نجوم آماتوری. آسمان شب. ستارگان. سیارات. منجم. صورفلکی.منطقه البروج.رصد.انجمن.علم نجوم.گروههای نجومی.مسیه.

andromeda

نجوم. ستاره شناسی. نجوم آماتوری. آسمان شب. ستارگان. سیارات. منجم. صورفلکی.منطقه البروج.رصد.انجمن.علم نجوم.گروههای نجومی.مسیه.

نخستین سفینه خصوصی در آستانه ورود به فضا

یک فضاپیمای سرنشین دار خصوصی در آسمان کالیفرنیا تا آستانه فضا پیش رفته است. این نخستین بار است که یک موسسه غیردولتی به چنین هدفی دست می یابد.

سفینه فضایی یک
سفینه فضایی یک به زودی آزمایش بعدی خود را انجام خواهد داد

این فضاپیما که "سفینه فضایی یک" (SpaceShipOne) نام دارد توسط برت روتان، مهندس هوافضا، طراحی شده است و در پروازی آزمایشی تا ارتفاع 64 کیلومتری زمین، که در تیررس فضاست، صعود کرد.

تحلیلگران می گویند احتمال دارد تا چندین هفته دیگر نخستین فضاپیمای خصوصی عملا وارد فضا شود.

این دستاور مهندسان را به شگفتی واداشته است.

سفینه فضایی یک با استفاده از یک راکت پیشرفته، با سرعت مافوق صوت به ارتفاع 64 کیلومتری، یعنی به فراز جو زمین، رانده شد.

طبق معیارهای رسمی هر سفینه ای که 100 کیلومتر از زمین فاصله بگیرد عملا وارد فضا شده است، دستاوردی که ممکن است تا یک ماه دیگر توسط این فضاپیما حاصل شود.

برت روتان، مردی که این پروژه را هدایت کرده است، امیدوار است جایزه 10 میلیون دلاری "انصاری اکس" (Ansari X-prize) را دریافت کند. این جایزه برای نخستین شرکت خصوصی که بتواند سفینه خصوصی خود را ظرف سه هفته دو بار به فضا ببرد تعیین شده است.

اعزام نخستین فضانورد خصوصی به فضا گام مهمی در اکتشاف فضا به حساب خواهد آمد، و احتمالا در را به روی یک صنعت کوچک برای بردن مسافران ثروتمند به فضا خواهد گشود.
منبع : bbc

گسترده ترین انقراض زمین ناشی از برخورد سنگی آسمانی بود

آخرین پژوهش های علمی نشان می دهد که عظیم ترین موج انقراض در تاریخ زمین ناشی از برخورد یک شهاب سنگ بوده است.

سیارک
سیارک ها حداقل به خاطر وقوع دو انقراض گسترده مقصر شناخته می شوند

دانشمندان بر این باورند که گودال ناشی از این برخورد را در صفحات زیرین زمین در استرالیا یافته اند.

اگر از شما درباره هولناک ترین بلایای فاجعه بار در تاریخ زمین سوال کنند، احتمالا پیش از هر چیز به پایان عصر دایناسورها که 65 میلیون سال پیش اتفاق افتاد اشاره خواهید کرد.

عموما تصور می شود که یک شهاب سنگ یا سیارک عامل آن رویداد بوده است.

اما دانشمندان مدت هاست اشاره می کنند که 250 میلیون سال قبل انقراض جمعی حتی بزرگ تری روی داد به طوری که حدود 90 درصد موجودات در جریان آن محو و نابود شدند.

اکنون یک تیم پژوهشی به سرپرستی لوئان بکر از دانشگاه کالیفرنیا، گودالی به همین قدمت که در اثر برخورد یک شی آسمانی پدید آمده در صفحات زیرین زمین در استرالیا یافته است.

وی گفت: "این گودال به هیچ یک از فرآیندهای زمین شناسی دیگری که ما از آن آگاهی داریم شباهت ندارد... از نظر ماه پیدایش چنین گودالی را تنها می توان ناشی از برخورد یا ضربه ای خارجی دانست."

تریلوبایت
تریلوبایت ها در جریان انقراض بزرگ ناپدید شدند

به نظر می رسد قطر این حفره که "بدوو های" (Bedout High) نام دارد 200 کیلومتر باشد.

این تقریبا به اندازه قطر حفره "چیکسولوب" در آمریکای مرکزی است که تصور می شود محل فرود شهاب سنگی باشد که 65 میلیون سال قبل به زمین برخورد کرد.

پروفسور بکر اذعان می کند از آنجا که این شاخه علمی معمولا آکنده از نظریه های متغیر و ضد و نقیض است، اکتشاف او بحث و جدل های زیادی به راه خواهد انداخت.

حتی اگر نظریه تازه درست هم باشد، پرورندگان آن نمی توانند توضیح دهند چگونه این ضربه به تلفاتی چنین گسترده منجر شد.

به نظر می رسد فعالیت آتشفشانی زمین در آن زمان شدید بوده باشد، به این ترتیب این سوال پیش می آید که آیا این برخورد به فوران های گسترده آتشفشانی دامن زده است؟

مجهولات زیادی هست که احتمالا علاوه بر دانشمندان، فیلمنامه نویسان هالیوود نیز به گمانه زنی درباره آنها خواهند پرداخت.
منبع : bbc

'رویت عینی' نخستین سیاره خارج از منظومه شمسی

تصور می شود تلسکوپ فضایی هابل در تحولی تاریخی، نخستین سیاره ای را که در خارج از منظومه شمسی و در مدار ستاره ای غیر از خورشید می گردد مستقیما رویت کرده باشد.

ستاره مرکزی و سیاره حول آن که با دایره قرمز مشخص شده است، ناسا/دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا
این دو شیء ظاهرا تشکیل دهنده منظومه ای به مرکزیت یک کوتوله سفید است

 

این سیاره که پنج تا ده بار بزرگ تر از مشتری است در اطراف یک ستاره از نوع کوتوله سفید در فاصله 100 سال نوری می گردد.

با این حال منجمان برای حفظ جانب احتیاط می گویند و اطمینان از اینکه این شیء یک سیاره و نه شیء دیگری در زمینه عکس است که به خاطر خطای دید در کنار ستاره دیده می شود، به داده های بیشتری نیاز دارند.

رصدهای بعدی و بررسی حرکت آن دو نسبت به یکدیگر نشان خواهد داد آیا این دو شیء بخشی از یک منظومه هستند یا خیر.

دانشمندان در 10 سال گذشته تقریبا 120 سیاره را که به "ورا سیارات" مشهور هستند کشف کرده اند. با این حال وجود کلیه آنها به شیوه های غیرمستقیم استنباط شده و عکسی از آنها وجود ندارد.

کوتوله سفید

تصویر تازه هابل را جان دبس، فارغ التحصیل دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا، طی پروژه ای برای جستجوی سیارات در اطراف سایر ستارگان تهیه کرده است.

وی به بی بی سی گفت که مشکل بزرگ در یافتن این سیارات نه به حساسیت تلسکوپ و دوربین بلکه به کنتراست (contrast) مربوط می شود.

وی گفت: "حضور یک ستاره درخشان مشاهده سیاره ای نسبتا کمرنگ در حاشیه آن را دشوار می کند."

به همین دلیل است که آقای دبس و همکاران او به جستجوی سیارات در اطراف کوتوله های سفید - ستارگان کمرنگی که در پایان عمر خود به سر می برند و به اندازه زمین کوچک شده اند - پرداختند.

او گفت: "ما هفت کوتوله سفید را مطالعه کردیم و در اطراف سه تای آنها آنچه ممکن است سیاره باشد دیدیم. در یکی از آنها، جرم سیاره احتمالا تنها چند بار بیشتر از مشتری است."

فاصله این سیاره بی نام و نشان از ستاره مادر تقریبا به اندازه فاصله نپتون از خورشید است.

در انتظار تصدیق

این سیاره احتمالا حیات خود را چندین میلیارد سال قبل در مداری بسیار نزدیک تر به ستاره مادر آغاز کرد.

ستاره مادر نیز احتمالا چندین بار بزرگ تر و درخشان تر از خورشید بوده است. ستاره در پایان عمر خود متورم شده و پیش از آنکه به شدت منقبض شود کلیه ستارگان نزدیک تر را نابود می کند.

تنها سیارات دورافتاده تر از این رویداد جان به در می برند و با کاسته شدن از جرم ستاره مادر و در نتیجه تحلیل قوه جاذبه آن، مدار این سیارات گشادتر می شود.

دبس تا زمانی که شواهد ثابت نکند این شیء به کوتوله سفید مرتبط است، در مورد ماهیت آن محتاط خواهد بود.

وی گفت: "اگر این یک سیاره و نه شیء دیگری در زمینه عکس باشد که از قضا در همان جهت قرار دارد باید ظرف چند ماه آینده شاهد حرکت همزمان آن در کنار ستاره باشیم."

 منبع : bbc

مکانهای پارانورمال




نظرتون درباره عکس العمل این سگ چیه



اینو واقعا خودمم نمیدونم واقعیه یا نه

خب چند وقت پیش مطلبی رو تو وبلاگ قرار دادم در مورد امور پارانورمال و قول دادم که مواردی از اون رو در اینجا براتون قرار بدم .
حالا قصد دارم چند تا از این موارد رو براتون ذکر کنم .
مواردی که در اینجا ذکر میکنم مربوط به مکانهایی است که مشکوک به این امور میباشد و بیشتر این مناطق در امریکای شمالی واقع شده .
البته اگر شرایط اجازه بده مواردی رو هم از مناطق دیگه براتون میارم . شاید براتون جالب باشه .
در ابتدا لطفا به چند نکته توجه کنید .
 اول اینکه بهیچوجه صحت و سقم مطالب رو تائید نمی کنم چون خودم از نزدیک ندیدم وفقط مطالبی رو که خوندم نقل میکنم .
دوم اینکه ما هیچگونه مسئولیتی رو در قبال حضور در این مناطق و مکانها و پیامدها و عواقب اون نمی پذیریم .
بسیاری از این مکانها در دسترس هستند و بازدید از آنها آزاد است ولی به هیچوجه این مسائل را به قصد شوخی بیان نمی کنیم . قصد مزاح هم نداریم .
با امید به اینکه موارد بالا رو رعایت کنید مطلب اول رو در این باره قرار میدم .
این مطلب از لاگ تهرانتویی میباشد که امیدوارم مورد توجه شما دوستان واقع شود .
1- تونل های جیغ و فریاد کن در نیاگارا
Niagara’s Screaming Tunnels
این تونل ها که در گارنر رد در شمال آبشار نیاگارا واقع شده اند از چند
دهه قبل علاقه مندان به ماجراجویی و تحقیق رو بخود جلب کرده اند. میگویند
که در اواسط این تونل های تاریک اگر سعی کنید چراغ قوه یا کبریت روشن
کنید، صدای فریاد بلندی حالتان را جا می آورد و اینکه اگر سگی همراه
داشته باشید هر چه کنید حاضر به همراهی شما در تونلها نخواهد بود.

2- رستوران چری هیل هاوس
Cherry Hill House Restaurant
این رستوران که در سال 1822 میلادی در می سی ساگا بنا شده است در
تقاطع خیابانهای داندس و کاثرا رد قرار داشته ، در سال 1973 به مکان
جدیدش در دویست متری مکان پیشین منتقل شده است.
در فضای اطراف این ساختمان بقایای یک گورستان پراکنده قدیمی دیده
میشود. در دو دهه گذشته، بسیاری از مهمانهای رستوران شاهد بیرون آمدن
شبح سر افراد از کف سالن، بازی شبح بچه ها در زیر میز و عبور اشباح
از دیوار ها و پلکان بوده اند. این اشباح با البسه و ظاهر سرخپوستان بومی
کانادا دیده شده اند و توجهی به حاضرین از خود نشان نداده اند.

روز نجوم

سلام
متاسفانه نتونستم برای روز نجوم ابدیت کنم .
با این حال درسته که دیر شده ولی روز نجوم رو بهتون تبریک میگم .
بعد اینکه قرار بود روز نجوم رو برم رشت ولی به علت خرابی هوا ترجیح دادم بمونم تهران ولی از دوستم که اونجا درس میخونه خواستم به جای من یه گزارش از روز نجوم تو رشت تهیه کنه و بفرسته که خب اونم لطف کرد و این کار رو انجام داد .
منم اون رو با کمی تغییر اینجا میذارم تا شما بخونید .
امیدوارم مورد توجه قرار بگیره . در ضمن اگه گزارشی از جاهای دیگه و شهر های دیگه به دستم رسید براتون میذارم .
پس فعلا گزارش مربوط به شهر رشت و گروه نجوم روجا رو بخونید .

باسمه تعالی
گزارش روز نجوم در شهر رشت از دید یک بازدید کننده .
روز جمعه مورخ 11/2/83 در ایران روز نجوم نام نهاده شده است .
در این روز گروهای نجومی در ایران برنامه هایی رابپا می کنند ، از جمله گروه روجا یکی از گروهای نجومی در شهر رشت که در پارک شهر نمایشگاه نجومی بر پا کرد .
نمایشگاه ساعت 17:30 شروع و تا ساعت  21:30 شب ادامه پیدا کرد البته بعلت ابری بودن هوای رشت بخش آخر برنامه که کار با تلسکوپ بود حذف شد .
این نمایشگاه از ۴ غرفه تشکیل شده بود :


غرفه کودکان که در آن کودکانی که در نمایشگاه حضور پیدا میکردند به کشیدن نقاشی مشغول بودند .
نقاشیهای کشیده شده در آرشیو گروه قرار میگرفت .
در غرفه بزرگسالان برشورهایی حاوی اطلاعات گروههای نجومی شهر رشت برای علاقمندان وجود داشت همینطور کارت پوستالهایی  به بازدید کنندگان هدیه می شد ، و دفتری روی میز قرار داده شده بود که در آن جمله “ علاقه مند به نجوم این دفتر را باز کنید ” نوشته شده بود .



 آقای جمشیدی از بچه های گروه نجوم روجا در حال صحبت با بازدید کنندگان

در غرفه دیگر با عنوان غرفه کامپیوتر دوستان فیلمها و اسلایدهای و نرم افزارهای آموزشی نجومی را بخصوص نر افزار استاری نایت را که مورد استفاده علاقه مندان نجوم و آسمان هست را برای بازدید کنندگان  توضیح میدادند .
همچنین به روز ترین خبر های نجومی از جمله شیء ناشناس  آسمان را برای بازدید کننده ها توضیح می دادند .
در این غرفه عکس هایی از مریخ و ماشینهایی که در مریخ هستند و اینکه چه اطلاعاتی را به  زمین می فرستند  را برای علاقهمندان شرح میدادند .



غرفه عکس : در این بخش دوستان عکسهایی رو قرار داده بودند که خودشان از مناطق مختلف و در سفر های مختلف گرفته بودند . مثلاً کسوف در اصفهان و خسوف و بارش های شهابی و عکس هایی از طبیعت و کوهستان .
در این غرفه عکسهایی از تلسکوپ فضایی هابل وجود داشت که بچه های گروه توضیحات مربوط به هر عکس را به بیننده ها و علاقمندان میدادند .
در این روز آقای خداشناس در رشت حضور یافتند که بعد از دیدار از نمایشگاه گروه ثاقب در پارک ملت ،  به پارک شهر آمده و از نمایشگاه گروه روجا بازدید کردند .
 با وجود اینکه بخش آخر برنامه لغو شد ولی تعداد زیاد بازدید کنندگان و شکل کلی اجرای برنامه ها از این نمایشگاه یک نمونه موفق ساخت که جای تقدیر و تشکر دارد .
این باعث خوشحالی  منجمان خواهد بود که علم نجوم را به این گونه زیبا معرفی می کنند
        با تشکر از : ( گروه روجا )
تهیه کننده :  محمد رفعت ماه


  
اینم عکس دوست ما که گزارش رو فرستاده با آقای خداشناس

تحلیل رویت اشیاء نورانی در آسمان ایران



ما که آخر نفهمیدیم که این اشیا که دیدن چی بوده چون هر کی یه چیزی گفته امروز هم تو روزنامه همشهری در مورد این اشیا بطور قطعی گفته که سیاره زهره بوده .
خب بگذریم ما هم ترجیحا به همین حرفها خودمون رو راضی میکنیم .
در ضمن سایت نجوم هم مقاله ای رو در این باره نوشته که میتونید بخونید فکر کنم جالب باشه .
اما در ادامه مطلبی رو قرار میدم از قول یکی از صاحب نظران و در ادامه هم نظر اعلام شده یک گروه تخصصی رو قرار میدم .
در ضمن این اشیاء دوباره در گنبد دیده شدن اون هم در هوای ابری و بارانی .
به هر حال امیدوارم که مورد قبول واقع بشه .
گفتگو با خانم رندلز

منطقه ای که ایران در آن قرار دارد در شرایط ویژه ای به سر می برد و روابط ایران با آمریکا به گونه ای است که به احتمال زیاد آمریکا فناوری جاسوسی و اطلاعاتی خود را روی این کشور متمرکز کرده است، با در نظر گرفتن اینکه رؤیت اشیای ناشناس پرنده عمدتاً در مناطق نزدیک به مرز بوده که دارای اهمیت سوق الجیشی اند آیا نمی توان این اشیا را بیش از هر چیز، ابزارهای جاسوسی آمریکایی دانست؟ پیش از بروز جنگ ایران و عراق هم گزارشهایی از مشاهده اشیای نورانی پرنده منتشر شده بود.

درست است که مشاهده اشیای پرنده ناشناس در دوره های بحران سیاسی افزایش می یابد، اما دلیلی که برای این موضوع ارائه شده این است که مردم در این دوره های زمانی بیشتر به آسمان نگاه می کنند و حرکتهایی را که در آسمان رخ می دهد زیرنظر می گیرند، به همین دلیل ممکن است اشیای پرنده ای ببینند که در زمان عادی کمتر ممکن بود چشمشان به آنها بیفتد، در حالی که رفت و آمد این اشیا همواره جریان داشته است.

البته تردیدی نیست که در دوره های بحران سیاسی پروازهای شناسایی نظامی افزایش می یابد و در عین حال تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن این پروازهای شناسایی صورت می گیرد.

این احتمال که اشیای ناشناس پرنده ممکن است ابزارهای جاسوسی و شناسایی باشند به طور کلی قابل رد کردن نیست و من اعتقاد دارم برخی مواردی که تاکنون درباره رؤیت اشیای پرنده ناشناس گزارش شده، در واقع مربوط به پروازهای جاسوسی و شناسایی بوده است اما نمی توان بخش عمده گزارشهای پی درپی رؤیت چنین اشیایی را در ایران که ما از به عنوان "موج" رؤیت اشیای ناشناس پرنده در این کشور تعبیر می کنیم صرفاً به ابزارهای جاسوسی مربوط دانست.

ایران مظنون به دنبال کردن برنامه های پنهان نظامی است، آیا با توجه به این موضوع نمی توان احتمال داد که این اشیای ناشناس پرنده به آزمایشهای تسلیحاتی ایران مربوط باشد؟

چنین احتمالی ناممکن نیست چون کشورهای دیگری در جهان هستند که دست به آزمایشهای نظامی پنهان می زنند و گزارشهای مربوط به آنها را تحت عنوان اشیای ناشناس پرنده قلمداد می کنند و پوششی برای برنامه تسلیحاتی خود قرار می دهند.

اگرچه بیشتر این گونه آزمایشها در جاهای به دور از مناطق مسکونی صورت می گیرد اما گاهی به دلایلی آزمایشهای نظامی در مناطق نزدیک به مناطق مسکونی نیز لازم می شود.

اما در میان دهها هزار مورد مشاهده اشیای ناشناس پرنده که من طی سالیان دراز مورد بررسی قرار داده ام تنها تعداد انگشت شماری از آنها به آزمایشهای تسلیحاتی مربوط می شد.

اگر این احتمال با توجه به وضعیت ایران و خاورمیانه در مورد این کشور افزایش پیدا می کند باز هم نمی تواند توضیح دهنده تمام موارد مشاهده اشیای ناشناس پرنده در ایران باشد.

اخترشناسان ایرانی و مراجع علمی مشاهده اشیای ناشناس پرنده را به پدیده هایی همچون وضعیت ویژه رؤیت سیاره زهره و خطای دید ناشی از عکسبرداری از ستارگان با دوربینهای کوچک دستی و عواملی از این قبیل نسبت داده اند، شما این توجیه ها را چگونه ارزیابی می کنید؟

با دانستن زمان و مکان دقیق رؤیت اشیای ناشناس پرنده در ایران می توان درستی یا نادرستی چنین توجیه هایی را ارزیابی کرد. پیش از این در دیگر جاهای دنیا هم چنین توضیحهایی مطرح شده است.

در مورد سیاره زهره باید گفت که این سیاره در حال حاضر بروشنی در آسمان شب قابل مشاهده است.

چه در مواقعی که هوا کاملاً صاف باشد و چه هنگامی که هوا غبارآلود باشد و بتواند بر تصاویر عکسبرداری شده اثر بگذارد، رؤیت اشیای ناشناس پرنده گزارش می شود و من هم به تجربه دریافته ام که یکی از عوامل بروز توهم مشاهده اشیای ناشناس پرنده، همین شرایط جوی و تأثیر آن بر عکسبرداری است.

اما مواقعی که سیاره زهره در همان جایی که باید باشد دیده شود و اشیای ناشناس پرنده در نزدیکی شیئ نورانی دیگری در آسمان، مثلاً یک ستاره پرنور دیده نشوند، دیگر نمی توان برخی از این گونه توجیه ها را مطرح کرد.

من جزئیات گزارشهایی را که درباره مشاهده اشیای ناشناس نورانی دراین منتشر شده مطالعه کردم و به این نتیجه رسیدم که این اشیا نمی توانند سیاره زهره بوده باشند.

آیا امکان دارد رؤیت این اشیای ناشناس نورانی بر اثر پدیده های جوی یا مربوط به سنگهای آسمانی بوده باشد؟

اخترشناسان حرکت ستاره های دنباله دار را بدقت پیش بینی و ثبت می کنند و اگر قرار بود رؤیت اشیای پرنده ناشناس در ایران مربوط به آنها باشد قطعاً آن را گزارش می کردند.

اگر رؤیت این اشیا به سنگهای آسمانی یا حرکت قطعات جده شده از آنها بسوی زمین مربوط باشد هم باید حرکت این اشیا شبیه به حرکت این سنگها بوده باشد.

سنگهای آسمانی که به طرف زمین حرکت می کنند با برخورد با جو زمین ذوب می شوند و از خود گاز ساطع می کنند، این سنگها به شکل نوری دیده می شوند که عرض آسمان شب را در مدت یک یا دو ثانیه طی می کند.

اگر اشیای پرنده ناشناس رؤیت شده در ایران، سنگهای آسمانی بوده باشند باید دید آیا حرکت آنها به حرکت این سنگها شباهت داشته است یا نه.

پدیده های جوی نیز می توانند منجر به بروز توهم رؤیت اشیای پرنده ناشناس شوند اما این موضوع تنها به پدیده های خیلی کمیابی مربوط می شوند که به چشم ناظر عجیب می آیند، مانند سرابهایی که ممکن است تصویری که از ستارگان و سیارات در زمین دیده می شود را تغییر دهند یا باعث انعکاس نور خورشید از بلورهای یخی شوند که در طبقات بالای جو معلقند و در نتیجه تصاویر عجیبی پدید آورند.

کسانی که در ردیابی اشیای ناشناس پرنده تخصص و تجربه دارند می دانند چگونه توهم رؤیت این اشیا را از رؤیتهای واقعی تشخیص دهند.

برای مثال همان طور که اگر کسی نوری ببیند که ظرف یکی دو ثانیه عرض آسمان را می پیماید، به احتمال خیلی زیاد شهاب سنگ دیده است، اگر کسی هم از شیئ مخروطی شکلی خبر دهد که در ارتفاع خیلی بالایی در هوا بوده و یکجا ثابت مانده، احتمالاً چیزی بیش از یکی از بالنهای هواشناسی ندیده است.

این بالنها ممکن است از فاصله هزاران مایلی برخاسته باشند و چندین روز در فضا باقی بمانند.

در مورد ایران، گزارشهایی از اشیایی داده شده که خلبانهای هواپیماهای نظامی بسوی آنها پرواز کرده و به ارتفاع خیلی بالا و غیرقابل دسترسی بودن آنها اذعان کرده اند.

به نظر می رسد این اشیا در واقع ستارگان بوده اند.

آیا امکان ندارد که اشیای پرنده ناشناس، ماهواره های در حال گردش به دور زمین یا قطعات برجای مانده از ماهواره ها یا فضاپیماهای منهدم شده باشند؟

قطعاً هر چه از زمین به فضا رود بالاخره به زمین بازمی گردد، قطعات برجای مانده از ماهواره ها و فضاپیماهای منهدم شده هم به زمین باز می گردند و در راه بازگشت ذوب می شوند و نور ساطع می کنند اما شناسایی آنها آسان است.

در مواقعی که دهها یا صدها نفر در منطقه ای به شکل واحدی از شیئ پرنده ناشناسی خبر می دهند، به احتمال زیاد آنچه دیده اند یا شهاب سنگ بوده یا قطعه در حال سقوط یکی از ماهواره ها یا فضاپیماها.

اما در شرایطی همچون ایران که این اشیا را افراد کمتری دیده اند چنین توجیهی را با قاطعیت خیلی کمتری می توان عرضه کرد.

ماهواره هایی هم که به دور زمین در حال حرکتند تنها در شب قابل رؤیتند و حرکتشان خیلی به هواپیماها شبیه است و اگر حرکت شیئ پرنده ناشناس به هواپیما شبیه نباشد نمی توان آن را یکی از ماهواره های پیرامون زمین فرض کرد.

در مواردی که من به بررسی گزارشهای رؤیت اشیای پرنده ناشناس پرداخته ام بندرت به موردی برخورده ام که به ماهواره های پیرامون زمین مربوط بوده باشد.

آیا امکان دارد که اشیای پرنده ناشناس رؤیت شده در ایران سفینه های فضایی متعلق به موجوداتی از دیگر سیارات یا کهکشانها باشند؟

در نودوپنج درصد موارد می توان به عامل رؤیت اشیای پرنده ناشناس پی برد و از صدها مورد مشاهده این اشیا که همه ساله در جهان گزارش می شود اغلب آنها قابل توضیحند اما موارد زیادی نیز هستند که هیچ توضیحی برای آنها نمی توان ارائه کرد و تئوریهای گوناگونی در موردشان مطرح می شود.

از جمله این تئوریها این است که این اشیا حاصل پدیده هایی در طبیعتند که دانش بشری هنوز به آنهاپی نبرده است.

در عین حال این تئوری هم مطرح است که این اشیا، سفینه های حامل موجوداتی از فضا باشند و من آن قدر احمق نیستم که چنین احتمالی را رد کنم چون همه ما می دانیم که سیارات دیگری غیر از زمین هم در جهان وجود دارند و احتمال حیات در دیگر سیارات وجود دارد.

چه بسا موجوداتی پیشرفته تر از ما در دیگر سیارات زندگی کنند که راههایی برای سفر به زمین یافته اند اما اینها همه در حد نظریه است اما اگر همه نظریه ها را کنار هم بگذاریم بسختی می توان به فضایی بودن منشأ اشیای پرنده ناشناس و تعلق آنها به دیگر سیارت رأی داد.

هنوز هیچ تصویری از این اشیا گرفته نشده که بتواند نشان دهد که آنها ممکن است به دیگر سیارات تعلق داشته باشند، از فرود آنها روی زمین و سرنشینانشان هم هیچ تصویری گرفته نشده و هیچ چیزی هم بر روی زمین کشف نشده که احتمال تعلق آن به فضاپیماهای غیرزمینی مطرح باشد.

در حقیقت هیچ نشانه ای از اینکه موجودات غیرزمینی در پس رؤیت اشیای پرنده ناشناس بر روی زمین قرار داشته باشند وجود ندارد.

من در تمام سالهایی که به تحقیق در این زمینه پرداخته ام هیچگاه به موردی که حاکی از وجود سفینه های فضایی متعلق به موجودات فرازمینی باشد حتی نزدیک هم نشده ام.

آیا احتمال دارد که این اشیای پرنده ناشناس، ماشینهای زمان و حامل سرنشینانی از زمانهای آینده باشند؟

خیلی از پاسخهایی که در مورد موجودات فرازمینی مطرح کردم، البته نه همه آنها در این مورد نیز صدق می کند.

بنابر آخرین یافته های دانش فیزیک، سفر در زمان محال نیست و اگر در آینده چنین امکانی فراهم شود قطعاً انسانهای آینده به سفر به گذشته و زمان ما خواهند پرداخت.

من شخصاً احتمال اینکه اشیای پرنده ناشناس ماشینهای زمان متعلق به انسانهای آینده باشند را قابل قبولتر می دانم تا اینکه آنها را فضاپیماهای متعلق به موجودات فرازمینی بدانم، هرچند در این مورد نیز به هیچ نشانه ای برنخورده ام.

مواردی از رؤیت اشیای ناشناسی گزارش شده که حرکات آنها حاکی از قابلیتهایی فراتر از فناوری امروز بوده است.

چرا رادارها و تلسکوپها در ایران موفق به ردیابی اشیای پرنده ناشناس نشده اند؟

در دیگر جاهای دنیا رادارها توانسته اند اشیای پرنده ناشناس را ردیابی کنند.

ظاهر شدن اشیای ناشناس بر صفحه رادار امر شایعی است و برای همه آنها توضیحی وجود ندارد.

مثلاً در بریتانیا به طور متوسط سالیانه بیست مورد پیش می آید که خلبانهای هواپیماهای غیرنظامی از رؤیت اشیای عجیبی در آسمان خبر می دهند و در برخی از این موارد رادارهای زمینی نیز آنها را نشان می دهد.

در مورد تلسکوپها هم همین طور است، در دیگر جاهای جهان تلسکوپها هم اشیای پرنده ناشناس را نشان داده اند اما تعداد این موارد خیلی کم است.

برخی از اخترشناسان برجسته جهان در گزارشهای علمی خود از اشیای پرنده ناشناس خبر داده اند، مثل کلاید تومباو، کاشف سیاره پلوتو.

به هر حال تلسکوپها برای مشاهده ستارگان و سیارات ساخته می شوند و فقط بخش خیلی کوچکی از آسمان را بزرگنمایی می کنند و برای ردیابی اشیای پرنده ناشناس که معمولاً کوچک و متحرکند مناسب نیستند.

اشیای ناشناس پرنده معمولاً با چشم غیرمسلح یا دوربینهای دوچشمی دیده می شوند که گستره وسیعتری از آسمان را نشان می دهند.

چرا مراجع رسمی و دانشمندان هیچوقت حاضر به پذیرفتن پدیده اشیای ناشناس پرنده نشده اند؟

همیشه این طور نبوده است اما به هر حال آنها معمولاً در این مورد سکوت اختیار کرده اند چون نخواسته اند خود را قاطی مسائلی کنند که ممکن است بی پایه و اساس از آب در بیایند.

دولتها از سویی نمی خواهند در چشم دیگر دولتها احمق به نظر بیایند و از سوی دیگر نمی خواهند اعتراف کنند که از پدیده ای که جایی رخ داده است بی خبرند.

دولتهای عمده جهان به پژوهشهایی علمی و نظامی در مورد اشیای ناشناس پرنده پرداخته اند که برخی از این طرحهای تحقیقاتی همچنان جریان دارد.

حاصل این تحقیقات در صفحات بیشماری چاپ شده و در دسترس است و من خیلی از آنها را خوانده ام و با برخی از کارشناسانی که در این تحقیقات شرکت کرده اند ملاقات کرده ام.

اما مشکل اینجاست که این تحقیقات به نتایج قانع کننده ای نینجامیده است.

خلاصه همه آنها این است که اغلب موارد رؤیت اشیای ناشناس پرنده قابل توضیح است اما موارد حل نشده ای هم وجود دارد.

مردم می پندارند که چون مراجع رسمی توضیح قانع کننده ای در مورد اشیای پرنده ناشناس نداده اند به این معناست که چیزی را می خواهند پنهان کنند.

به نظر من این طور نیست و آنها هم به اندازه دیگر مردم در این مورد حیران و سرگردانند.

دانشمندان هم همیشه به دنبال تحقیق بر روی اشیای پرنده ناشناس بوده و به بحث در مورد آنها پرداخته اند اما دانشمندان همیشه به دنبال حقایق قابل تجزیه و تحلیلند که در مورد اشیای پرنده ناشناس چنین حقایقی وجود ندارد.

عکسهایی که در ایران از اشیای پرنده ناشناس گرفته شده بی تردید مورد توجه دانشمندان قرار خواهد گرفت اما احتمال اینکه این عکسها بتواند چیزی را ثابت کند خیلی کم است، دوربین عکاسی و فیلمبرداری هم مانند چشم بشری دچار خطا می شود.

دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری به شیوه های گوناگون ممکن است به خطا بیفتند و تصویری بگیرند که شیئ پرنده ناشناس به نظر بیاید.

من شخصاً صدها مورد عکس از این اشیا را بررسی کرده ام اما هیچیک از آنها نتوانسته است چیزی غیرعادی را به اثبات برساند.
پاسخ سرپرست مرکز تحقیقات پلاسما و لیزر ایران
روز دوشنبه خبرگزاری ایرنا از نتیجه تحقیقی خبر داد که عامل به وجود آمدن نقاط نورانی در آسمان ایران را به وجود آمدن یک یا چند "نقطه پلاسمایی" درآسمان دانسته است. این خبرگزاری به نقل از "منوچهر چگنی"، سرپرست مرکز تحقیقات پلاسما و لیزر ایران، افزوده است: نتایج این تحقیق نشان می دهد عامل اصلی به وجود آمدن این نقاط نورانی درآسمان وجود قطرات آب یا ابرهای حامل بارهای الکتریکی مخالف (مثبت و منفی ) است. این بارهای الکتریکی عموما به وسیله ایجاد رعد و برق به یکباره تخلیه می شوند. وی اضافه کرد : اما در شرایط خاص جوی نادر، مقدار پتانسیل الکتریکی نامیده لازم برای ایجاد رعدوبرق که "ولتاژ شکست " می شود کافی نیست، بنابراین ابرهای حاصل الکتریکی دریک نقطه یاچند نقطه به صورت سیلان ضعیفی به هم می رسند ونقطه تلاقی آنها به صورت نقطه نورانی مشاهده می شود.

اشیاء پرنده در آسمان ایران



سلام
فکر میکنم که همتون تازگیها اخبار مربوط به دیده شدن اشیائ نورانی رو از تلویزیون دیدید و شنیدید .
همینطور مطالبی که رو که برخی از صاحبنظران در این باره مطرح کردن رو خوندید .
خب من هم این مطالب رو دنبال کردم و امیدوار بودم جواب مناسبی رو در این زمینه دریافت کنم .
اما متاسفانه نظرات ارائه شده بنظر من به نوعی از سر واکنی بوده تا یک جواب دقیق و درست .
این جوابها بیشتر کسانی رو که دیده شدن این اشیائ رو اعلام کردن عده ای خیال پرداز و یا شایعه پراکن معرفی کرده که این به نظر من به دو از انصافه .
برای این میگم به دور از انصاف که مطمئن هستم کسانی که در این مورد نظر دادن حتی یک بار هم در مورد این مسئله تحقیق نکردن ودر محلهای مورد نظر حضور پیدا نکردن و به بستن نسخه ای بسنده کردن .
ما در بین اظهار نظر ها عقاید عجیبی داشتیم که به هیچ وجه از گوینده انتظار چنین پاسخی رو نداشتیم .
چیزی مثل طوفان خورشیدی واقعا جای تامل داره اون هم در شرایطی که بیشتر کسانی که در مورد واقعه مورد بحث صحبت کردن در مورد شیئی نقطه ای صحبت کردن .
مورد بعدی باز قابل قبولتر هست .
اینکه عده ای سیاره زهره را با شیئی نورانی اشتباه بگیرند چیز غیر ممکنی نیست ولی نکته ای در اینجا وجود دارد که این احتمال را زیر سوال میبرد و آن نکته این است که اگر این شیئی که دیده شده سیاره زهره است که در این مدت پر نورتر از گذشته در آسمان دیده میشود پس چرا در نقاط دیده شده گفته اند که این شیئی نورانی در جهات مختلف حرکت میکرده .
و یا در جایی دیده شده که در آن ساعت خاص نمی بایست آنجا باشد . و اینکه چرا این اشتباه را مردم نقاط دیگر مرتکب نمی شوند ؟
فکر میکنم بهتر باشه کارشناسان محترم امر بجای اعلام تئوریهای خود به تحقیق در این زمینه بپردازند و به صراحت و با بیان دلایل کامل و واقعی مسئله را تشریح کنند چون در غیر این صورت مجبورند ندانسته انگ دروغگویی به کسانی که ادعای دیدن این اجسام را دارند بزنند .
من نمی گم که تمام کسانی که این ادعا را مطرح کردن راست گفتن همونطور که همه رو دروغگو نمیدونم .
واقعا چی میشه گفت شاید این بیننده ها بودن که اشتباه کردن .
به هر حال این چیزیه که کارشناسان باید روشن کنن .
در پایان خبری رو میارم از روزنامه شرق تاریخ ۵/۲/۸۳



عکس از صفحه اول روزنامه شرق تاریخ ۵/۲/۸۳ بخش حوادث
شی نورانی در آسمان گرگان هم دیده شد

گروه اجتماعی : اشیای نورانی ناشناس در آسمان شهر های مختلف ایران همچنان دیده میشود . در آخرین مشاهده مردم گرگان چهارشنبه شب در آسمان شهر خود شئ نورانی را دیدند . این شئ که با چشم غیر مسلح همچون ستاره ای درخشان با رنگهای صورتی و آبی دیده می شد به کندی در حال حرکت بود و گاهی پر نور و یا کم نور می شد .
چاپ گزارش مشاهده اشیائ نورانی در شهره های مختلف کشور در صفحه حوادث روز چهارشنبه بازتابی گسترده در بر داشت .
علی رمضانی یکی از اهالی شهرستان مشکین شهر با تماس با (( شرق )) اعلام کرد (( چندی پیش من این ش را در آسمان شهر دیدم و آن را تعقیب کردم . آن شیی که شبیه یک کوزه بزرگ بود پس از طی کردن مسافتی حدود دوهزار متر روی تپه ای به زمین نشست و از آن نور سبز منتشر می شد . من تعدادی از اهالی را خبر کردم تا به نزدیکی آن شئ برویم ولی هنگامی که به فاصله ۲۰۰ متری آن رسیدیم او در یک لحظه به سرعت به سمت آسمان رفت و نا پدید شد . ))
فرد دیگری با تماس از گنبد کاووس گفت : (( من توانسته ام از این شئ فیلمبرداری کنم . آن در فاصله هزار متری زمین در آسمان متوقف شده بود و از خود رنگ بنفش پخش میکرد . این شئ نورانی دارای دو باله در اطراف خود بود و پس از یک ساعت توقف در آسمان به سمت بالا رفت و ناپدید شد . ))
تاکنون هیچ مقام مسئولی اظهار نظری در مورد هویت این اشیای نورانی که مدتی در آسمان شهرهای مختلف دیده می شود نکرده اند .