رصد

سلام

اول از همه خوشحالم که دارین این مطلب رو میخونین

بعد اینکه میخواستم بگم جای همتون خالی ما پنجشنبه ۲۵ مرداد رفته بودیم رصد.

خلاصه ما با کلی شوق و ذوق بساط رو جمع و جور کردیم و راه افتادیم سمت دماوند برای یه رصد باحال و با صفا.حدودایه ۸ شب رسیدیم به محل مورد نظر و از خوشی در حال ذوق مرگ شدن البته من حالم زیاد خوب نبود یکم گرمازده شده بودم ولی از خیر رصد نمی تونستم بگذرم.

جونم براتون بگه با کلی امید و آرزو رفتیم تو موقعیت رصد و آماده شدیم و شروع کردیم به شام خوردن . واقعا چه حالی میده موقع خوردن شام به ستاره ها نگاه کنی.

اما اینجا بود که غذا کم کم کوفتم شد.

بله آسمون داشت آروم آروم ابری میشد.

واقعا نمیدونید آدم چه حالی میشه بعد از کلی وقت بره رصد و هوا ابری بشه .البته شایدم بدونید!!!!!!

هیچی دیگه ما موندیم و هوای سرد و آسمون بی ستاره

البته هر از گاهی آسمون یه حالی بهمون میداد به قول معروف یه گوشه چشمی نشون میداد ولی بطور کلی حالمونو گرفت.

البته از کنار هم بودن تو دل شب و طبیعت کوه لذت بردیم اما مقصود اصلی حاصل نشد که نشد.

اینم از برنامه رصد ما .

به این امید که آسمون زندگیتون بی ستاره نمونه همتون به خدا میسپارم.

خداحافظ

درانتظار فرو افتادن ستارگان

امسال هم شب های گرم تابستان آماده پذیرایی از مهمانان زیبا و قدیمی خود هستند . مهمانانی که با آمدن خود چشم هزاران انسان علاقه مند را به خود معطوف می سازند .  قرن ها گذشته است تا وحشت و ترس انسان از این اجرام نورانی و گوی های سرگردان به حس کنجکاوی و تامل تبدیل شود. مهمانانی که در ابتدا نوید دهنده یک اتفاق شوم و ناخشایند بودند و هم اکنون نوید دهنده یک شب زیبا و بیادماندنی هستند . مرداد امسال نیز همچون سالهای پیشین آماده پذیرایی گرم از این مهمانان فروزان و آتشین است . در زیباترین شبهای مرداد ماه آسمان خود را برای این مهمانی با شکوه مهیا می سازد . جشنی که در آن هزاران شهاب ریز و درشت به دیدار زمین می آیند . بله _ بازهم تابستان ، بازهم مرداد و باز هم شهاب باران برساووشی . در سرتاسر جهان شمار بسیاری از منجمان و علاقه مندان آماده می شوند تا با چشمان خود این اجرام زیبا و سرگردان منظومه شمسی را شکار کنند .   منشا شهابها هرگاه مدار سیاره زمین با مدار یکی از دنباله دارهای منظومه شمسی به گونه ای بر روی یکدیگر قرار گیرند که زمین از میان یک توده سنگ ، یخ و ذرات معلق یک دنباله دار عبور نماید از برخورد این اجرام با جو زمین شروع به سوختن کرده و پدیده زیبای شهاب باران را به وجود می آورند .   این بار سیاره زمین از مدار ستاره دنباله دار swiff-tuttle عبور می نماید . اگرچه دنباله دار هیچ جای نزدیک به زمین نیست، اما دم دنباله دار مدار زمین را قطع می کند. ما هر سال در ماه آگوست (مرداد _ شهریور) از درون آن عبور می کنیم.   ذرات ریز با جو زمین با سرعت  132000 مایل در ساعت  (212433 کیلومتر بر ساعت) برخورد می کنند. در این سرعت حتی یک ذره کوچک از غبار هم هنگام از هم پاشیدن، خط روشنی از نور یا همان شهاب تولید می کند. از آنجا که شهابهای دنباله دار swiff-tuttle از صورت فلکی پرساووش خارج می شوند، به آن بارش پرساووشی گویند. از میان دوازده برج فلکی ، اسد و از میان دوازده ماه ، مرداد افتخار این را دارد تا شاهد این ملاقات و مهمانی با شکوه باشد . ملاقاتی که اوج نمایش بین ساعت 9 و 10 شب یکشنبه 21 مرداد هنگامیکه برساووش از شمال شرق طلوع می کند آغاز می شود و بهترین مکان برای دیدار ، فضایی آرام و پاک در خارج از شهر ، بدون گرد و غبار و آلودگی های نوری است . محمد فائز میر سلیمی مطلب بالا از سایت پارس اسکای بود اما خودمم میخواستم یه چیزی به آخرش اضافه کنم . اونم اینه که تو مجموعه رصدایی که رفتم هیچ کدوم به اندازه ماه گرفتگی و بارش شهابی بهم مزه نمیداد. واقعا این دو مورد بخصوص بارش یه چیزه دیگست . بالاخص اگه با دوستایه خوبی همچین برنامه ای رو برین که واقعا لذتش رو دو چندان میکنه . خاصه از ما گفتن . الانم که ماشاالله تا دلتون بخواد گروه و تور و برنامه واسه این بارش موجوده. یادش بخیر ما یه رصد میخواستیم بریم با چه وضعی میرفتیم . خلاصه دوستان برید و استفاده کنید.

دانشمندان در انتظار بازگشت کاوشگر تاریخ منظومه شمسی

آژانس فضایی آمریکا، ناسا، می گوید مطمئن است می تواند کپسول حاوی نمونه های جمع آوری شده از یک جرم دنباله دار (کامت) را ماه آینده به سلامت به زمین بنشاند.

ماموریت موسوم به "استارداست" (Stardust) تقریبا دو سال قبل مواد غبارآلود دنباله دار "وایلد-2" را به دام انداخت و محموله ارزشمند خود را قرار است روز 15 ژانویه به زمین بازگرداند.

کپسول حاوی نمونه ها با سرعتی که تاکنون برای اشیای مصنوع بشر سابقه نداشته وارد جو زمین خواهد شد و سپس برای فرودی نرم در صحرای یوتا تلاش خواهد کرد.

دانشمندان و مهندسان ناسا معتقدند که سیستم چتر فرود قادر به انجام فرودی موفق خواهد بود.

با این حال آنها مشکلاتی که گریبانگیر یک کاوشگر نمونه بردار دیگر به نام "جنسیس" (Genesis) شد را از یاد نخواهند برد. چترهای آن کاوشگر سال گذشته هنگام فرود باز نشد و به زمین سقوط کرد.

اعضای تیم "استارداست" روز چهارشنبه به خبرنگاران گفتند مطمئن هستند که آن حادثه تکرار نخواهد شد، با این حال خود را برای مقابله با هرگونه وضعیت اضطراری آماده کرده اند.

اد هرست، مدیر سیستم های استارداست، گفت: "ما از جنسیس درس های لازم را آموخته ایم و فرآیند نفس گیر و وسیعی را برای بررسی بازگشت کپسول استارداست طی کرده ایم."

"همیشه این خطر جزئی وجود دارد که یک جای کار هنگام بازگشت ایراد پیدا کند، اما به عقیده ما احتمال آن در حال حاضر خیلی کم است."

تام داکسبری، مدیر پروژه استارداست، افزود: "کپسول بازگشت خیلی کوچک اما بسیار سخت و مقاوم است. در صورت باز نشدن چتر یا فرودی دشوار، مطمئن هستیم می توانیم این ماموریت را با موفقیت تکمیل کنیم."

مناظر حیرت انگیز

کاوشگر استارداست از یک سفر 8/4 میلیارد کیلومتری در اطراف منظومه شمسی که هفت سال طول کشید به زمین بازمی گردد، سفری که نقطه اوج آن برخورد نزدیک با دنباله دار "81 پی/وایلد 2" در روز جمعه دوم ژانویه 2004 بود.

	استارداست 72 عکس از این دنباله دار تهیه کرد

کاوشگر در جریان عبور از کنار دنباله دار، بیش از 70 عکس از آن برداشت و انبوهی اطلاعات و داده ها را جمع آوری کرد که دانشمندان هنوز سرگرم مطالعه آنها هستند.

عکس های آن که در آن زمان بهترین تصاویر با نمای نزدیک از هسته یک دنباله دار بود اطلاعات تازه زیادی را آشکار می کرد.

آن تصاویر یک "کوه پرنده" آبله رو که گاز و غبار از آن فوران می کرد را نمایان می ساخت.

دان برانلی، محقق ارشد این پروژه گفت: "وقتی کاوشگر به دنباله دار رسید برای نخستین بار مشخصات باورنکردنی سطح آن مثل پرتگاه های تند، بلندی های لبه دار، قله های تیز و مشخصات زیادی دیگری را دیدیم و عجیب اینکه قبلا در هیچ یک از اجرام منظومه شمسی شاهد چنین مشخصاتی نبوده ایم."

استارداست از میان گاز و غبار برآمده از این جرم که همان دنباله آن است گذشت و ذرات آن را در ماده ای به نام "اروژل" (aerogel) به دام انداخت. چگالی اروژل بسیار کم است و 8/99 درصد آن از هوا تشکیل شده.

آن نمونه ها در یک کپسول جاسازی شد و همین محفظه است که کاوشگر استارداست در پرواز از کنار زمین پرتاب خواهد کرد.

'کتابخانه' فضایی

این کپسول 46 کیلوگرمی با سرعت 13 کیلومتر در ثانیه وارد اتمسفر خواهد شد و ردی روشن در آسمان شمال غربی آمریکا از خود به جا خواهد گذاشت.

سپس چترهای فرود باز شده و محفظه را به آرامی در یک پایگاه نیروی هوایی در ایالت یوتا بر زمین خواهد نشاند.

	استارداست از سفری هفت ساله در اطراف منظومه شمسی بازمی گردد

پژوهشگران انتظار دارند مطالعات آنها به روی نمونه هایی که در فاصله 389 میلیون کیلومتری زمین جمع آوری شده، به درک نحوه شکل گیری دنباله دارها و همچنین شناخت نخستین روزهای تاریخ منظومه شمسی کمک کند.

داده های شیمیایی و فیزیکی به دام افتاده در این ذرات می تواند حاوی مواد تشکیل دهنده سیارات باشد و نحوه تشکیل کرات را روشن کند.

دکتر برانلی گفت: "ماموریت ما استارداست (غبار ستارگان) نام دارد چون به اعتقاد ما برخی از ذرات موجود در این دنباله دار از خورشید و سیارات قدیمتی تر است، و در اطراف سایر ستارگان تشکیل شده است".

"ما از این دنباله دار به عنوان نوعی کتابخانه استفاده می کنیم. این جرم آسمانی مصالح ساختمانی منظومه شمسی را به دام انداخته، آنها را دور از خورشید در دمای پایین برای چهار و نیم میلیارد سال حفظ کرده و اکنون در فضا رها کرده است. ما آن مواد را دو سال و نیم قبل به تله انداختیم و ظرف دو هفته دیگر در یک صحرا فرود خواهند آمد."