تسلیحات دیگری که هرگز ساخته نشده‌اند، از جمله شامل سلاحی می‌شود که سربازان دشمن را با بوی بد دهانشان متمایز می‌کند تا به راحتی قابل شناسایی شوند.
وزارت دفاع آمریکا، سلاح‌های شیمیایی مختلفی را در دست بررسی داشت که مرگبار نبودند اما برای برهم ریختن نظم و روحیه ارتش دشمن به کار می آمدند.
این طرح‌ها در سال 1994 برای یک پروژه شش ساله با هزینه هفت و نیم میلیون دلار تهیه شدند اما هرگز پیگیری نشدند.
آزمایشگاه رایت متعلق به نیروی هوایی آمریکا در شهر دیتون، واقع در ایالت اوهایو، از پنتاگون خواسته بود تا بودجه پژوهش درباره برخی مواد شیمیایی را تامین کند که آنها را "ایذایی، آزارنده و برانگیزنده وجوه ناپسند در افراد" توصیف می‌کرد.
به تازگی، گروه موسوم به "پروژه سان‌شاین" که بر تحقیقات در زمینه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک نظارت می‌کند، توانست این اسناد را با استناد به قانون آزادی دسترسی به اطلاعات، به دست بیاورد.
"کی بود؟ کی بود؟ من نبودم"
در طراحی سلاحی که "بمب عشق" نامیده می‌شد، استفاده از یک ماده شیمیایی شهوت‌زا مورد نظر بود که رفتارهای همجنس‌گرایانه را به طور گسترده‌ای در میان سربازان بر می‌انگیزد تا به آنچه که نظامیان یک ضربه "ناگوار اما کاملا غیرمرگبار" به روحیه دشمن توصیف کردند بیانجامد.
همچنین گزارش شده است که دانشمندان، طراحی یک سلاح شیمیایی موسوم به "نیشم بزن/ گازم بگیر" را در نظر داشتند که انبوه زنبورهای خشمگین یا موش‌های عصبانی را به سوی نیروهای دشمن جذب می‌کرد.
ماده دیگری هم مورد توجه قرار داشت که پوست را به نحو تحمل‌ناپذیری در برابر تابش آفتاب حساس می‌کرد.
یکی دیگر از این طرح‌ها، درباره تولید یک ماده شیمیایی بود که بوی بد شدید و بادوامی را در دهان ایجاد کند تا سربازان دشمن، حتی هنگامی که می‌کوشند در میان غیرنظامیان پنهان شوند، انگشت‌نما باشند.
در نسخه دیگری از این طرح، پژوهشگران تولید بمب "کی بود؟ کی بود؟ من نبودم" را در نظر داشتند که می‌توانست سربازان دشمن را به عارضه‌ای شبیه باد شکم دچار کند.
البته بر اساس اسناد دولتی، ابزاری مانند سلاح "کی بود؟ کی بود؟ من نبودم!" از سال 1945 مورد توجه تولیدکنندگان تسلیحات بوده است.
با وجود این، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که پایه و اساس چنین سلاحی، نقطه ضعفی دارد که آن را بی‌فایده می‌کند زیرا "مردم بسیاری از نقاط جهان، از آنجا که بوی مدفوع را به طور مداوم استنشاق می‌کنند، آن را قبیح نمی‌دانند."
سروان دن مک سوینی، از مدیریت مشترک سلاح‌های غیرمرگبار در پنتاگون می‌گوید که وزارت دفاع به معنای واقعی کلمه، صدها ایده برای چنین پروژه‌هایی دریافت داشته است اما "هیچکدام از سیستم‌هایی که در طرح سال 1994 تشریح شده بودند، ساخته نشده‌اند."
او به بی بی سی گفت: "این نکته مهمی است که تنها طرح‌هایی برای تولید یا تهیه مورد توجه قرار می گیرند که بر اساس بررسی‌های سختگیرانه درباره تاثیرات انسانی، مسائل حقوقی و تطابق با پیمان‌های بین‌المللی، مناسب شناخته شوند."
سلام خوبی خسته نباشی یه سری به وبلاگ من هم بزن