اساطیر آسمان

صورت فلکی جبار

مردمان باستان بخاطر توجه  دائم خود به آسمان به واسطه پرستش , راه یابی , ترس ,احترام و تکریم بزرگان و دلایل ناشناخته دیگر,  همواره به ستارگان قسمتی از آسمان نام خاصی می دادند که البته این نام برای هر  ملتی دارای معنا و مفهوم خاص خود بوده است . ترکیب مجموعه های  نامگذاری شده در بخشهای گوناگون گاهی بسیار شبیه به شکل سمبولیک آنها می باشند ( مانند صورت فلکی عقرب ) .اما یکی از صورتهای فلکی زیبا و جالب در استوای کره سماوی صورت فلکی شکارچی می باشد  که در زبان عربی جبار و در زبان لاتین (orion) نامیده می شود در مورد 

جبار افسانه های زیادی وجود دارد که ما به یکی از آنها می پردازیم:

 شکارچی لاف آن زد که هیچ جانوری نمی تواند بر وی چیره شود .او جان خود را بر سر این لاف گذاشت . عقربی که ژوپیتر ( خداوند خدایان ) فرستاد او را کشت . دل الهه دیانا برای او سوخت و او را  در آسمان و در مکانی دور از عقرب (صورت فلکی عقرب ) بفاصله نیمی از آسمان ( یازده ساعت قوسی ) جای داد .

چون جبار شکارچی است  طبیعتا سگها نیز از آن او می باشند . سگ بزرگ و سگ کوچک هر دو در آسمان به فاصله اندک جبار را دنبال می کنند .

با شناخت  صورتهای فلکی مسلما خواهیم دانست که ستارگان آسمان در گذشته تا چه اندازه ای با باورها ,اعتقادات , افکار گذشتگان و حوادث اساطیری و واقعی (اگر بتوانیم  مرزی بین آنها قائل شویم ) ا جین    گشته اند .